ในยุค 60 ของศตวรรษที่ผ่านมา ผู้ปฏิบัติงานด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีใช้หลักการเรืองแสงทางแยกเซมิคอนดักเตอร์ PN เพื่อพัฒนาไดโอดเปล่งแสง LEDLED ที่พัฒนาขึ้นในขณะนั้นใช้ GaASP ซึ่งเป็นสีส่องสว่างเป็นสีแดงหลังจากเกือบ 30 ปีของการพัฒนา LED ที่ทุกคนคุ้นเคยสามารถเปล่งแสงสีแดง สีส้ม สีเหลือง สีเขียว สีฟ้า และสีอื่นๆ ได้อย่างไรก็ตาม ไฟ LED สีขาวสำหรับให้แสงสว่างได้รับการพัฒนาหลังจากปี 2000 เท่านั้น และเครื่องอ่านได้รับการแนะนำให้รู้จักกับไฟ LED สีขาวเพื่อให้แสงสว่างแหล่งกำเนิดแสง LED ที่เก่าแก่ที่สุดที่ทำจากสารกึ่งตัวนำ PN junction luminescence หลักออกมาในช่วงต้นทศวรรษที่ 60 ของศตวรรษที่ 20
วัสดุที่ใช้ในขณะนั้นคือ GaAsP ซึ่งเรืองแสงเป็นสีแดง (λp = 650nm) และที่กระแสไฟขับ 20 mA ฟลักซ์การส่องสว่างมีเพียงสองสามพันของลูเมน และประสิทธิภาพการส่องสว่างที่สอดคล้องกันอยู่ที่ 0.1 ลูเมนต่อวัตต์ .ในช่วงกลางทศวรรษที่ 70 มีการแนะนำองค์ประกอบ In และ N เพื่อให้ LED ผลิตแสงสีเขียว (λp=555nm), แสงสีเหลือง (λp=590nm) และแสงสีส้ม (λp=610nm) และประสิทธิภาพแสงก็เพิ่มขึ้นเป็น 1 ลูเมน/วัตต์ในช่วงต้นยุค 80 แหล่งกำเนิดแสง LED GaAlAs ปรากฏขึ้น ทำให้ประสิทธิภาพแสง LED สีแดงถึง 10 ลูเมนต่อวัตต์ในช่วงต้นทศวรรษ 90 มีการพัฒนาวัสดุใหม่ 2 ชนิด ได้แก่ GaAlInP ซึ่งปล่อยแสงสีแดงและสีเหลือง และ GaInN ซึ่งปล่อยแสงสีเขียวและสีน้ำเงิน ซึ่งช่วยปรับปรุงประสิทธิภาพแสงของ LED ได้อย่างมากในปี พ.ศ. 2543 LED ที่ผลิตขึ้นจากรุ่นก่อนสามารถบรรลุประสิทธิภาพแสง 100 ลูเมน/วัตต์ในพื้นที่สีเขียวและสีแดง (λp=615nm) ในขณะที่ LED ที่ทำจากหลอดหลังสามารถบรรลุ 50 ลูเมน/วัตต์ในพื้นที่สีเขียว (λp= 530นาโนเมตร)
เวลาโพสต์: 11 พ.ย. 2565